maandag 18 juni 2018
Logan Lucky
'I'm midway through my presentation.' 'Purty fast, but not so furious
nonsense met Steve Soderbergh. Een heistfilm vol gekookte eitjes-humor.
Hij had 'm best in de seventies kunnen situeren, om ook dat retro-vakje
nog even aan te tikken. Een hele zwik bekende acteurs doet flink hun
best op de drawl van het heartland. Vooral Adam Driver valt op. Met lang
haar en truckerpetje, heeft de goofball zelfs iets knaps. (En dat met
slechts één arm!) Die plastieken arm – weet de ervaren kijker
ogenblikkelijk – zal nog een rol gaan spelen. Het is ergens ook wel leuk als
een scenario 'makkelijk' is. Twee broers met mankementen zijn in
West-Virginia aan het sappelen geslagen. 'The two of you almost add up
to one normal person'. Gelukkig heeft de oudste een Coens-achtig
plannetje. Nascar! Spijtig genoeg vindt Soderbergh nauwelijks tijd voor
een rondje op de Ovaal. Daarvoor zijn onze helden dan ook te druk bezig,
in de buurt... Jammer dat de film geen Cash Highway heet. 'Don't call
it a bomb!' Daniel Craig leeft zich uit als explosievenexpert. Hij lijkt
met blonde coupe op de 'zanger' van Scooter! Voor eurodance is dit
echter de film niet. John Denver speelt voor de tweede keer dit filmjaar
een rol. Kaz Lux zingt over de down man. En de gedoemde mannen? Die
rocken shirts van de Charlie Daniels Band. 'I got your napkin of demands
here.'
Labels:
films uit de jaren '10,
Steven Soderbergh
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten