'Once inside, the worm acted on its own.' Moderne spy story, vol
nulletjes en eentjes. Maar wat voor wapens er ook worden gebruikt, je
weet wat (en wie) je krijgt als er geluld moet worden. Mannetjes van Mossad en de
CIA die zichzelf feliciteren. Verlekkerd opdissend hoe een en ander in
zijn werk gaat. Nou ja, zo ongeveer dan. 'Next question please.' Voor
alle nerds van deze wereld, heeft zo'n hack-oorlog toch wel wat
emanciperends. De beschrijving van het NSA-kantoor (vol Starwars en Aqua
Teen Force) alleen al! Zero Days maakt met het bekende Amerikaanse
pathos (en de bijbehorende Discovery Channel-animaties) duidelijk dat er
ook in deze variant van een werkelijk 'schone' oorlog geen sprake kan
zijn. Ik vond de nogal lange docu het coolst, toen de virus-experts uit
probeerden te vogelen wat de worm Stuxnet nu eigenlijk wilde. Symantec
gooide er een hoop geld tegenaan (en stopte wellicht ook wat in deze
docu), en vindt met hulp van een Hollandse hint de oplossing. Een
Iraanse kerncentrale. De kinetische wereld legt het loodje tegen het
cyberrealm. En als het misgaat, dan krijgen de Israeli's gewoon de
schuld. Ik dacht ondertussen: als straks iedereen elkaars netwerk plat
kan leggen, wat wordt er dan weer belangrijk? Inderdaad. The boots on
the ground. Of, om on topic te blijven: het sneaker netwerk. 'Those
people have a habit of secrecy.'
zaterdag 30 juni 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten