'Slechts éénmaal heb ik u gezien, ge waart gezeten in een sneltrein.'
Piet Paaltjens in Japan. Open de sluizen van het gemoed en laat uw
tranen rollen. Altijd een specialiteit van manga-karakters natuurlijk.
Your Name is met wat goede wil een Eternal Sunshine voor emo-kids.
Handzaam, en verbluffend goed geanimeerd. Het begint met een trailer van
twee minuten; een YouTube-achtige manier van scenario-expositie
bieden. De Stars-achtige themesong jakkert de emoties meteen richting
stratosferen. Teruggekeerd op aarde, begint een Lake House-verhaal, dat
meer om gevoel dan logica draait. Een soort Puberruil. Een stadsjongen
belandt in het lichaam van een plattelandsmeisje en vice versa. Dat
zorgt voor nieuwe gevoelens. Wat erotica gaan Japanse filmmakers (in
tegenstelling tot Disney) nóóit uit de weg. 'Dit is te realistisch!'
Mitsuha en Taki empoweren elkaars leven. Ieder heeft baat bij het
ontdekken van 'de andere' kant van zijn/haar persoonlijkheid. Na een
tijdlang honderd procent cheesy door deze nieuwe dubbelwereld te hebben
gedwaald, komt de slotmetafoor nog aardig verrassend uit de lucht
vallen. Itomori, Mon Amour. Of zou ik de enige zijn die dat erin leest?
Het kost in elk geval weinig moeite je voor te stellen hoe miljoen
Japanners in de bios zaten te janken. Dáár mag het. 'It's just a what-if
fantasy, isn't it?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten