Antiporno

'Thema!? Val me niet lastig met zoiets!' De titel zou gemakkelijk een provocatie van Von Trier kunnen zijn, maar zulke boeiende dingen had hij niet voor of tegen porno te melden in zijn Nymfo-reeks. Antiporno daarentegen 're-boot' een Japanse 'literaire porno' scene met een hoop intellectuele tinten en tieten. Denk, The Devil in Miss Kyoko. De all around-kunstenares (en mislukte actrice) houdt een alle kanten op schietende 'toneelmonoloog', waarvan zelfs een ballet-adaptatie in een Nederlands theater mogelijk moet zijn. Laat Halina Reijn maar eens losgaan. Style meets smut. 'Heb ik al gescheten vandaag?' Mooie kleren, mooie spullen, maar een leeg hart – heel veel ego zonder vulling. Eigenlijk is het zo logisch als wat, postmoderne porno blijkt porno zo intelligent dat het porno haat. Seks is in foucaulteske zin al snel een vorm van geweld. Geinternaliseerde dwang, die zich enkel nog in gruwelijk hoogstandjes weet te materialiseren. De symfonie des leven danst de 'eroica' met Thanatos. Goed wordt het vooral na de metoo-meta switch die je weet dat zal komen. Een wending die – opmerkelijk genoeg – niet lolliger, maar vele malen grimmiger maakt. (Beter, dat gebeurt wel vaker, en zo ook nu.). Godard wordt op zijn hondjes genomen. Verraden door de vrijheid van de sweet movie(s). 'Camera crew die! Director die! Movie die!'