Funky Forest – The First Contact

'Can a dog direct animation?' Slap-stick split-screen surprise-ei. Dat kan alleen Japan zijn. Ontmoet de 'unpopular with women brothers' en de 'babbling hot spring vixens', en zie hoe hun sociale leven zicht ontvouwt, of beter, uitvouwt, uit oksels en andere lichaamsopeningen. Het eerste half uur is dat even intunen. Net zoals de film uit meerdere 'joints' bestaat, moet de kijker er eigenlijk ook wel een paar geïnhaleerd hebben. De hermetische humor heeft dan nog een medepubliek nodig om de auteurscode met gezamenlijke telepathische inspanning (en een kopje thee erbij) te kunnen doorbreken. Ik was 'erdoor' toen een brother het volume van zijn turntable goed opendraaide. De deur naar de lol opent via een vrouwenslipje. 'Slechte mix', mokt zijn strenge vriendin vervolgens droogjes. Daarna beginnen ook de ideeën te vloeien, kreeg ik zelf zin, om muziek te maken, te dansen en te dromen. Zo bedacht ik tijdens de film een t-shirt met de opdruk 'I don't need a funny t-shirt to be funny.' De kekke dansjes en meisjes blijven komen, deel na deel, dub na dub. Iedereen had lol. Na de orale a-kant doet de b-kant er nog een schepje bovenop. Freud zag dat het goed was. Anaal, genitaal en fallisch tegelijk. Sunshine in a bag. Dit eerste contact is geniaal, maar ook wel een beetje misselijkmakend. Noem het Cronenberg's 'groceries'. Avocado's uit de broek! 'Tango with this.'