Cash on Demand

'Banking is one of the few dignified businesses in the world.' Het zal een Hammer-trademark zijn, want ook deze film opent weer uitstekend. Sereen en mysterieus dwaalt de camera door de gangen. Een langzame kluisgang langs alle bankstadia. In minor works zoals deze, valt goed te zien hoe groot de invloed van maestro Hitchcock is geweest. Hoe Brits hij bleef. Goofy humor, vilein klassenbesef, en ondertussen onder de huid kruipen. De medewerkers van de bank around the corner vitten en dollen, tot een mysterieuze 'security expert' verschijnt. Het scenario is gebaseerd op een toneelstuk, dus zijn er hopen dialogen. Men neemt elkaar de maat, van binnen en van buiten. Parkeerproblemen blijken van alle tijden. Het masterplan voltrekt zich intussen met een bestudeerde ironie. In de Nederlandse remake zou Loe de Jong nog van nut kunnen zijn, voor het vullen van de koffers. De vileine villain Morell lijkt op Burt Lancaster en leeft zich uit. Mij gingen zijn double entendres (als dat het juiste woord is!) vervelen. In feite vormt alles wat hij zegt een schurkengrap over het hoofd van de personages richting de kijker. Bonuspunten nog wel voor het real time-gehalte van de heist. Dat gaat ook makkelijk in Brittenland. Iedereen zet de klokken gelijk, wachtend op de exit. 'Professional ethics prevent me from disclosing that information.'