Final Cut: Ladies and Gentlemen

'Once upon a dream.' Meme-ig en enig maakt een Hongaar een film ván films, als een quilt. Reeksen aan cinema blijkt het verhaal steeds hetzelfde. Boy meets girl. Obstakel. Overcome. Het evenwicht tussen geniaal structuralistenspel en belachelijke deconstructie is wankel, maar wordt gevonden. Altijd maken de sterren dezelfde gebaren, dezelfde moves, in honderdvoud hypnotiseert dat niet alleen, het doet ook peinzen over de imprint in the brain (het discours!) dat film oplegt. Zó, en niet anders, wordt het spel der liefde gespeeld. Het meisje schittert cerebraal en onbereikbaar en vlucht dan weg. De man moet erachteraan, de jager zijn. 'I'm a nice man.' 'No you're not.' Veel van wat langs schiet is de cinefiel – en zelfs de gemiddelde kijker – wel bekend. Om rechten bekommerde Pálfi zich niet. Een paar momenten uit de ADD-tombola maken (her)benieuwd. Ik zie een donkere man met een paardenstaart een stripclub binnentreden. En wat een autoriteit heeft All About Eve ineens! Nog mooier – de waarheid van de loner: 'It is a good viewpoint to see the world as a dream.' Meestal gaat het niet zo diep. Dat hoeft ook niet. Movie talk is girl talk. De mash-up van gegenderde bodies. Dames en heren, uw rolbevestiging. Na afloop zette ik Rage Against the Machine aan (hier ook aanwezig.) 'Something's, like, crossed over in me, and I can't go back.'