Das Indische Grabmal

'Je wil geen graf, maar een executieplaats.' De oude Lang ging lekker los met een tweeluik over India, waarvan 'The Indian Tomb' het meest bekend is. Hij was uiteraard niet de eerste veteraan die het in den Oost ging zoeken. (What would Edward Said say?) In filmland ging generatiegenoot Renoir hem voor. Waar de Fransman echter duidelijk verliefd was op de Indiase mensen lijkt Lang vooral enthousiast over de mogelijkheden. Hij maakt hier een Indiana Jones avant la lettre, bevolkt door fanatieke Maharadjas, in het Duits, zonder dubbing. (En met schmink...) We dwalen door feeërieke tuinen, en alle koperen krochten van het paleis. Een magisch-realistisch spinnenweb beschermt de Verlichte Duitser en zijn plaatselijke meisje. Het is allemaal lustig exotisch, een kleurenbouquet. Ik zou graag de mening van Schopenhauer horen, India-lover en vrouwenhater. Op dat laatste vlak scoort de film namelijk met onverwachte curveballs. Het is de zus die zonder dralen haar broer probeert te redden. En bovenal, doet Debra Paget een dans waar Rihanna nog een puntje aan kan zuigen. Risqué voor zijn tijd, beweert Wiki onverstoorbaar. Later kijken de drie blanke hoofdpersonages door een gat in een grot naar de exotische wereld die aan hen voorbijtrekt. Eerlijk, ergens, toch, ondanks alle oriëntalistische waanzin. 'Ich bin deine Dienerin, deine Dienerin bin ich.'