Bad Timing

Min of meer een Oostenrijkse versie van Betty Blue, het Franse relatiedrama. Art Garfunkel, jawel de zanger, speelt hier 'de jongen', een Amerikaanse psychologieprofessor in Wenen. Een echte acteur is ie niet, zeker in 't begin lijkt ie vooral permanent verbaasd als een 'douchebag' te camera in te staren, maar later wordt het wel wat beter. De film ook. Bad Timing heeft een hectische structuur vol wilde cuts, hotseknots door de relatie van de professor met een jong Amerikaans ding. Het meisje is een beetje getikt (zie Betty Blue) maar de professor zelf is ook niet helemaal koosjer en op zijn minst een klootzak. O ja, cruciaal detail, in het begin zien we al dat de meid na een overdosis een ziekenhuis wordt binnengereden. Film schept er plezier in te 'cutten' van rochelende doodsnood naar gekreun in bed. (Net als in Betty Blue heel veel seks) Harvey Keitel speelt een plaatselijke politie-detective, die Garfunkel probeert te bewegen tot het bekennen dat het helemaal geen zelfmoordpoging was. Geen slechte film, maar het is allemaal wel asgrauw en sneu, inclusief (min of meer) wat necrofilie! Zit overigens een mooie cover in van Waylon Jennings Dreaming My Dreams With You. Ik hoopte vurig dat het Art Garfunkel zelf was, zou zijn beste bijdrage aan het project zijn geweest, maar het was ene Billy Kinsley die zong.