Point Blank

John Boorman doet een soort Roeg. Zeker in het begin is er door het wilde editen en de totaal onduidelijke structuur geen touw aan deze, op zich zeer stijlvolle, actiefilm vast te knopen. Een double-cross in Alcatraz, daar komt het op neer. De stoere Lee Marvin (best een ouwe kerel voor een actiefilm) is het slachtoffer en gaat op een geweldstoer om zijn geld terug te krijgen. Hij bezoekt clubs, gangsters in dure huizen en oude vriendinnen, maar aan het eind weet hij eigenlijk nauwelijks meer waarom ie al die moeite deed. Misschien is hij zelf ook wel gebruikt. En zijn vriendin is ook al kwaad op hem en slaat hem in een beroemde scène op zijn muil, waarna ze alle apparatuur in het huis aanzet en hem door de intercom vermanend toespreekt.