Waiting for Happiness

Een soort Claire Denis-film maar dan (ter plaatse) gemaakt door een Afrikaan. Wat al snel opvalt zijn de piekfijne (digitale?) beelden. Daar heb je denk ik niet veel budget meer voor nodig dus. Net als bij Denis is het lastig te zeggen waarom dit goed is, kwestie van sfeer vooral. Een kleine film om gelukkig van te worden. Er is niet echt een verhaal, we volgen meer het wachten op geluk van een kleine gemeenschap. Er is een wat depressieve jongen die modern gekleed is en daardoor uit de toon valt. (Hij wil vermoedelijk terug naar Frankrijk) Nog aandoenlijker is een kleine jongen die liefdevol als assistent voor een oude baas werkt. Zij repareren de elektriciteit, zo goed en kwaad als dat kan en filosoferen niet zonder reden over de dood. Dan is er nog een Ayaan Hirsi Ali-achtig meisje dat van een griot leert zingen en spelen in muzikale intermezzi. Acteren had ze beter kunnen laten, maar beide stralen kracht uit.