vrijdag 23 juli 2010
Crimson Gold
Uitstekende Iraanse film. Vond 'm beter dan The Circle van dezelfde regisseur. Misschien houd ik gewoon van films met loserige dikkerdjes. In dit geval een pizzakoerier, die getroebleerd uit een oorlog is gekomen en onder de medicijnen zit. De film bestaat grotendeels uit een serie toevallige ontmoetingen die de man heeft, maar het intro en outro van de film worden gevormd door een overval op een juwelier, door de man gepleegd, samen met zijn trouwe naïeve maat. Wellicht zouden de toevallige ontmoetingen moeten aantonen hoe hij tot zijn daad is gekomen, misschien dóen ze dat ook wel, maar ik vind ze ook als op zichzelf staande vignetten erg mooi. Een gesprek met een 'wise guy' in een theehuis die het duo een lesje geeft over 'crimineel zijn', een babbeltje met een piepjonge soldaat en een avondje rondhangen in een pijnlijk (vergeleken met zijn eigen kamertje) luxe appartement van een depressieve man.
Labels:
films uit de jaren '00,
Jafar Panahi
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten