zondag 25 juli 2010

Performance

Nog vele malen verwarrender dan Walkabout en wederom een unieke film van Roeg. (Al vind ik 'm iets minder goed) Wederom geen echt plot, alleen maar erotische drugsdromen, zoals de fantasieën van die opiumlurker in Once Upon a Time in America. Eerst zien we akkefietjes van een gangster, ik weet eerlijk gezegd nu al niet meer precies wat er misgaat, maar hij moet in elk geval onderduiken. Als vermomming verft hij zijn haar rood en met z'n nieuwe strakke kop lijkt hij wel een beetje op Jules Deelder. Geslaagd detail is hoe hij in die nieuwe look duidelijk onzeker is, niet zijn oude gangsta zelf, die lijkt even terug te komen als hij de verf er weer uit wast, maar dan is hij al te zeer in de ban van Mick Jagger en diens muzen. Die kop van Jagger! Hij lijkt Wacko Jacko wel. Jagger woont in een huis vol snuisterijen en instrumenten, voert weinig meer uit, dus dan is een gangster die bij je intrekt wel een interessante afleiding. Er is wat gedoe met paspoorten, alsof de een de ander zou willen worden, ik zat aan The Tenant van Polanski te denken, maar het mooiste moment is als Jagger ineens in een stoer Strokes-achtig liedje uitbarst en de film in een uiterst coole videoclip verandert, met morsige gangsters die uit de kleren gaan. Op de soundtrack trouwens meer grote namen als Jack Nitschze, Ry Cooder en Randy Newman.

Geen opmerkingen: