woensdag 21 juli 2010

Nothing

Ook science-fiction, maar dan maf en wel best geslaagd. (Of glorieus mislukt). Absurde botsing van flauwiteiten en nog best serieuze levensvragen. Twee sociaal gehandicapte mannen (loser en agorafoob) leven samen in een sprookjesachtig huisje, dat heel mooi Michel Gondryaans tussen twee snelwegen ingeklemd staat. Dan denkt de loser met zijn vriendin te gaan samenleven en raakt de ander in paniek. Gelukkig is er een girl scout om hem te kalmeren. Het lijkt ineens op Up, want het hij krijgt tot overmaat van ramp een 'demolition notice' voor het huis en dan... Zijn ze ineens weggevlogen! (Oh ja, de andere man is dan alweer met hangende pootjes terug) Zitten ze daar, in hun huisje, in het grote witte Niets. Ze lopen rondje en komen weer bij het huis uit. Honger hebben ze niet. Het is een totale Zen-staat, maar ben je dan wel gelukkig? Filosofisch!De agorafoob durft eerst nog steeds niet naar buiten en bedenkt weer nieuwe obstakels om zijn eigen ongeluk te faciliteren. Ik moet misschien niet alles verklappen, maar goed, spoiler, dan blijkt alles wat de twee haten te verdwijnen. (Te beginnen met de wereld dus) Dit zorgt uiteindelijk voor een hoop flauwiteiten en een Monty Phytonesk einde. Denk: 'it's just a flesh wound!'

Geen opmerkingen: