dinsdag 20 juli 2010

À Nos Amours

Zeer fijne film van Maurice Pialat, moet nog maar 'ns wat meer van de man gaan zien. Hij is zelf uitstekend als de morsige Maarten van Rossem-achtige vader van hoofdpersonage Sandrine Bonnaire. Alle dialogen tussen de twee, bijvoorbeeld die aan het eind, zijn fenomenaal. In een expres rommelige structuur zien we Sandrine de jongens ontdekken, van een nerd op een zomerkamp, tot een gelukkige Amerikaan die haar netjes bedankt als zij zich door hem heeft laten ontmaagden. Dan is wel meteen het hek van de dam en volgen er veel meer. Ondertussen zijn vooral de huiselijke scènes prachtig, met pa die een bont-atelier aan huis heeft, waar ook de Tim Knol-achtige broer werkt. De nerveuze moeder is not amused met Sandrine's uitspattingen en pa lijkt er vooral door gefascineerd! (Hoe Frans) Dan vertrekt hij ineens en moet de sullige broer de wilde jongedame zien te temmen. En dat is niet zo eenvoudig. Anderhalf uur bijna willekeurige maar stiekem perfect gekozen momenten uit een rumoerig gezinsleven.

Geen opmerkingen: