Tropical Malady

Uit de decennium top tien van Cahiers du Cinema had ik er vier niet gezien. West of the Tracks (3x3 uur ofzo) en The War of the Worlds (Spielberg als 'auteur', jaja) laat ik mooi zitten, maar twee waren best aardig om te zien. Tropical Malady is de beruchte Thaise film in tweeën. Het metaforische boeddhistische tweede gedeelte kan me gestolen worden, maar de eerste vijftig minuten zijn zeker geslaagd. Een mooie homoseksuele toenadering tussen soldaat en boertige, eigenlijk helemaal niet zo knappe jongen. Ze zitten een beetje te vlooien, de jongen zingt een liedje. Een trademark van de director denk ik, in Syndromes and a Century werd ook al leuk gezongen, of was het daar nou karaoke... Fijne verlegen sfeer van begin tot eind, en eigenlijk was ik wel voldaan na die eerste helft. Alsof je een film van twee uur hebt gezien. En geen vervelende, saaie dan hè. Het moet gezegd, de motorritjes en de beelden an sich hebben eigenlijk niet de allure van een Wong Kar-wai of zelfs niet van Wonderful Town, een andere Thaise film, maar het werkt toch weer.