La Niña Santa

Ouderwets symbolisme noemde iemand dit op IMDB, en dat klopt wel. De combinatie van godsvruchtige meisjes en erotiek voelt wel een beetje voorspelbaar aan. Masturbatie leidt tot koorts bijvoorbeeld. Ergens op tweederde dacht ik; de lesbische scène ontbreekt er nog aan, en hop, daar kwam ie al. Niet meer dan een beetje kussen hoor, het is allemaal vrij speels. Typisch regisseur Martel is dat ze de kijker nauwelijks houvast biedt qua setting. Het kostte me wel een kwartier om uit te vinden dat de locatie waar dit alles zich afspeelt een hotel is. Het blijft lang onduidelijk omdat er allemaal dokters rondlopen (voor een conferentie) én we tegelijk schoolmeisjes in de katholieke les zien. Dat laatste zal dan wel niet in het hotel zijn, maar als gezegd Martel helpt expres niet. De vriendinnen in de katholieke les roddelen over hun knappe leraar en als een van de meisjes (het hoofdpersonage) tijdens het kijken van een theremin-optreden (!) wordt aangerand, door een van de conferentie-dokters nog wel, ziet ze dat vanzelfsprekend als uitdaging. Wat zei Jezus ook alweer. Redt één iemand en je redt de mensheid. En het meisje denkt de dokter wel te kunnen redden met wat toenaderingen. Elders (in een van de meest Buñuel-surrealistische) scènes valt een naakte man van een balkon. Waarom? Geen idee, maar de verwarring is wel aangenaam.