Meet Me in St. Louis

De klassieke musical waarin regisseur Minnelli en ster Garland elkaar vonden, ze trouwden. Die Garland is me het typetje wel zeg, muizengezichtje en dan die krachtige stem, eigenlijk past het niet. Ze wordt ook nog gehinderd door een uiterst merkwaardig kapsel, maar dat is een Hollywood-jaren '40-traditie. Meet Me In St Louis is nostalgie zonder melancholie, zoals Les Demoiselles de Rochefort bijvoorbeeld wel heeft. Niettemin is St Louis een amusante film, met een brutale spirit, over een alledaags gezinnetje. Al in een van de eerste shots loopt een van de vele kinderen zingend in een doorweekte broek (van het zwemmen) richting badkamer. En daar is het meisje met d'r twaalf jaar eigenlijk te oud voor, zeker net na het casten een groeispurtje gehad. Een andere beroemde kindersequentie is met weer een ander zusje van Garland, die in een Halloween-traditie bloem (meel) in het gezicht van de enge buurman gaat gooien. Tim Burton zou trots zijn op de sfeer, bijna te duister voor deze film.