Midnight Cowboy

Stond bij mij alleen bekend als dé beroemde x-rated film, wat het beeld had opgeroepen van een keiharde seksueel-agressieve homo-film. Tja. Ik vergat even dat de film ook nog eens een Oscar voor beste film won en dat had in dát geval echt niet gekund. Niet dat er geen homo-erotische ondertonen in zitten! Het begint al grappig met Jon Voight die zijn cowboypakkie aantrekt, een shove it up your ass opmerking maakt en dan op weg gaat naar een restaurant om zijn ontslag in te dienen. Nilsson zingt het allerbeste liedje aller tijden, Everybody's Talkin'. Meteen een prachtfilm. Voight in de bus met eeuwige radio, wat onhandig gestructureerde flashbacks en dan New York. Enter Dustin Hoffman. Ik dacht welke Italo-American is dat nou, geen Pacino, geen DeNiro. Hoffman dus, helemaal geen Italiaan. Hij doet het fantastisch als het oplichtende onderdeurtje. De twee sluiten een ruzie-achtige vriendschap, Voight probeert als stud for hire de vrouwtjes te verwennen, maar faalt het merendeel van de tijd. Hoffman worstelt vooral met zichzelf. Mooie cirkel aan het einde, weer een busreis en van hoop en enthousiasme naar droevenis. Een van de mooiste films die ik dit jaar zag.