Goodbye, Dragon Inn

Voor de filmnerd conceptueel gezien een heerlijke handelingenfilm, al blijft het een handelingenfilm hé, dus dwalen de gedachten wel. Af... Wat is het geval, Goodbye Dragon Inn speelt zich af in een oude, bijna lege bioscoop, terwijl er een stokoude Chinese film wordt vertoond. We beginnen gewoon met de intitels van díe film, en zoomen dan uit om een kijkje in de bios te nemen. Daar treft regisseur Tsai Ming-Lian o.a. een Japanse toerist cruisend voor een mannelijk verzetje, een meisje dat nootjes zit te kauwen en de manke ticketverkoopster annex manusje van alles, die exotisch eten klaarmaakt en rond waggelt. De eerste veertig minuten wordt er helemaal niet gesproken, behalve dan natuurlijk van het doek. De kijker kan als breinpoker proberen te bedenken of de tekst op het doek nog verband zou kunnen hebben met de "echte" actie. Als er dan eindelijk toch wat wordt gezegd, lijkt dat zelfs wat jammer, maar de tekst is wel noodzakelijk bij het zeer fraaie einde waarin twee oude mannetjes elkaar treffen en acteurs uit de film blijken te zijn. Het regent, er klinkt een sentimenteel liedje en (enorme spoiler in een film waarin helemaal niets gebeurd) de bios blijkt voorgoed te sluiten.