What Happened Was

Een film zo obscuur dat je 'm rechtstreeks bij de regisseur moet aanschaffen. Zou hij zelf de dvd'tjes branden? Óf (leve het internet natuurlijk) je moet, zoals ik, een schimmige video-'rip' willen kijken. Inclusief trailers! Deze zorgen, als een cartoon in de bios, voor een humoristisch voorprogramma. De studio koos voor deze videotape kennelijk de allerslechtste trailers, van de meest onverkoopbare films die ze nog hadden liggen. Tony Curtis flitst langs in en wat een 'zo onwaarschijnlijk slecht dat ie weer goed wordt'-gangsterfilm moet zijn. Allesspeler Christopher Walken duikt op in een film die zoals de trailer niet nalaat te benadrukken gaat over sex, sex, sex, sex. ("I get a kick out of it") Mia Farrow is te zien in een ongetwijfeld pijnlijk ongrappige kerstfilm. En dan heb ik het nog niet over de stem van de trailers, voorbij de parodie. Maar goed, de feature presentation. Da's even totaal wat anders! Een door Noonan (hij speelde ook in Synecdoche, New York) zelf bewerkte en geregisseerde filmversie van zijn eigen toneelstuk, waarin hij ook nog zelf speelt. Het is toneel, dus het is simpel, denk aan Van Gogh's/Buscemi's Interview. Een appartement en twee spelers. Een man komt op bezoek bij een vrouw, Simple Men-supervrouw Karen Sillas, die we als eerst hebben gezien. (De camera verlaat pas op het eind heel even haar appartement, door naar buiten te turen) Ze is duidelijk zenuwachtig en door het duistere blauwige licht waarin de kamer baadt is de film ook meteen spannend. Ze heeft ook wel erg veel sloten op de deur. Niet iemand die zich graag met de buitenwereld bemoeit. Zal de man soms gevaarlijk zijn? De ontmoeting (over of het een date is verschillen de meningen) verloopt moeizaam. De twee kennen elkaar van kantoor, maar voor gespreksstof of een goed begrip van elkaar zorgt dat niet. Doorlopend worden grappen verkeerd begrepen of beantwoord met stiltes. De man is een poseur, hij zegt aan een boek te werken en heeft duidelijk te weinig uit zijn carrière gehaald. De vrouw heeft zich juist omhoog gewerkt, maar een tevreden indruk wekt ze bepaald niet. Misschien is het iets in haar verleden, haar familie wellicht. De rol van Karen Sillas is zo mogelijk nog sterker dan de ook uitstekende Noonan. Hij is de aangever waardoor Sillas fascineert. Al hun wrijvingen culmineren in een waanzinnig bizar moment als Sillas na veel aandringen een van haar kinderverhalen voordraagt. Zelfs voor ze begint trekt ze Noonan, die niet wil, beter, eigenlijk gewoon niet durft, haar wereld in. Ze brengt hem naar een door gordijnen afgeschermd donkerder hoekje van de kamer, waar poppenhuizen en andere kinderparafernalia staan. En dan begint het verhaal. What Happened Was...