The Killing of a Chinese Bookie

Vermoedelijk dé Cassavetes die je ook aan een niet filmbuff zou kunnen aanraden. Een fantastische film, hoe dan ook. In de van Cassavetes' bekende lo-fi rommelige afwisselend over- en onderbelichte beeldstijl zien we Ben Gazzara als stripclubeigenaar de schijn ophouden. Hij rijdt rond in limousine met harem, maar hij heeft enorme schulden bij een schimmige goktent. Hij en de gangsters weten dat hij die nooit terug kan betalen, dus wordt hem verzocht een Chinees om te leggen. Best spannend, het is haast een goede actiefilm. Maar het gaat toch vooral om de sfeer in Gazzara's bizarre stripclub, een combinatie van zogenaamd artistieke liedjes en meisjes die jasjes open doen. Deze combinatie zorgt ook voor een werkelijk briljant einde, waar Gazzara een eindeloze speech houdt, terwijl ie bepaald niet ongeschonden terug is gekomen van zijn bezoekje aan de bookie. En het tegelijkertijd ook niet uitgesloten is dat de gangsters hem van het podium afknallen. Nog even uitwijden over dat 'het is bijna een actiefilm'-aspect. Daar is Cassavetes toch net te onhandig voor, voorbeeldje: op een gegeven moment wordt Gazzara achtervolgd door een gangster (die hem moet doden) maar die geeft de opdracht snel door aan een ander (regular Seymour Cassel) die vervolgens wordt afgeknald en dus komt er een derde aan, die ik helemaal niet van eerder herkende. Al deze chaos is niet goed voor de scherpte van de spanning, wil ik maar zeggen. Cassavetes had het op zich net zo goed bij die eerste gangster kunnen houden. Die chaos werkt vaak genoeg juist wel, bijvoorbeeld als Gazzara het huis van de bookie verlaat er allerlei onbestemde geluiden klinken, mensen rondrennen en plots blijkt Gazzara geraakt door een kogel, waar die ook vandaan kwam.