'This is one of the most
unnatural affairs I have ever attended.' Kolonialisme en waarom het niet
werkt. De Engelsen behandelen de Indiërs zoals de Romeinen hun slaven.
Ongegeneerd genegeerd. EM Forster heeft deze houding al vroeg verrassend
scherp op de korrel genomen. In de mooiste scene van deze verfilming
houden de kolonialen (met tropenhoeden) een feestje. Er zijn speciaal
'allerlei Indiërs' voor uitgenodigd. Kunnen we die ook eens 'zien'.
Regisseur Lean krijgt het wat moeilijker in de ontplooiing van het epos.
Lean kan wel zinderen, maar dan toch vooral in 'onthouding' (Brief
Encounter!). De tropen spetteren niet genoeg. Ik heb nu niet het gevoel
dat Lean de Kamasutra standbeelden en de mysterieuze grotten met plezier
opzoekt. En dat had de film over passage de rite van een jonge vrouw
toch gewaagder gemaakt. Feministisch en postkoloniaal theoretisch valt
er wel genoeg te peinzen. Ik zou best een versie willen zien waarin Dr.
Aziz wél die symbolische verkrachting pleegt.. Of wat te denken van een
middenweg, dat er echt iets ontstaat tussen hem en de 'young girl, fresh
from England.' Lean keert snel terug naar de politiek. Ná de rechtszaak
komt de kruiperige Aziz terug als een nieuwe man. Je ziet de
moslimfundamentalist ontstaan. Maar is dat eigenlijk geen arrogantie?
Denken dat het Westen ook hem gewoon zelf heeft gecreëerd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten