Nagesynchroniseerd! Het verhoogt de lulligheid, zodat we nog dichter bij
de wereld van Wes Anderson komen. Veel kekke mutsjes, en stoere
zeelui met een klein hartje. Alleen de vrouwen ontbreken bij Cousteau. Misschien vond hij dat net als die 'too sexy for science' professor maar 'afleidend'. (Of zou ie
stiekem voor die strakke speedo's gaan? Er lopen sowieso wat Grieks-klassieke
spierbundels bij.) De mannen op de Calypso zeggen een
wetenschappelijke taak te hebben, maar dat zie ik in deze 'docu' nu niet
bepaald terug. Ja, de cameratechniek, die mag er wezen. Verder houden
zich vooral bezig met dingen mollen en beesten vervelen. Geen idee of
een 'marine biologist' nu nog met wat dynamiet aan de slag gaat om een
'sample' van een gebiedje te nemen, maar qua bééldvorming hoor je daar
in elk geval niks meer over. Waar een ritje op een schildpad nog wel
iets grappigs heeft, is het geklooi met een baby walvis gewoon
gênant. De Calypso 'rijdt' er eentje aan, waarna het beestje aan een
bloederige doodstrijd begint. Cousteau noemt het een 'tragedy of the
sea', maar ik denk niet dat de walvis het met zo'n 'oh shit happens in
nature'-understatement eens zou zijn! Als het beest lijk is geworden
komen de haaien. Dit kunnen Cousteau's mannen niet aanzien! Ze nemen
wraak op het enige natuurlijke wat er in die scene gebeurt... Naïeve
tijden in technicolor. Best sneu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten