Eén,
twee, decolleté. Kusje erop. Hartje op slot. Dangerous Liaisons is The
Game avant la lettre. De versiertactieken zullen wel eeuwig hetzelfde
blijven. Aantrekken, expres weer afstoten, jaloezie oproepen, bijtende
complimentjes. You name it, het is ook hier aanwezig. Ik had eerder
al een Leclos-verfilming van de verschrikkelijke Vadim gezien, maar daar
knapte ik op af. Frears doet het beter. Weelderiger vooral. Pure barok!
La France heeft hier bijna net zoveel stijl als Coppola's Marie
Antoinette. Zie het intro, waar Glenn Close en John Malkovich bepoederd,
beparfumd en ontneushaard worden. Beide zijn aan elkaar gewaagd als
pick up artists. Een weddenschap is het logische gevolg. De 'comte'
Valmont, doet alsof hij het beste met de markiezin voor heeft – 'I think
you should organize an infidelity' – maar intussen is zíj wel de prijs.
De comte vindt zijn ex-eega sowieso wat braafjes geworden. 'I think it
most unhealthy, this exclusivity.' Malkovich maakt een fraaie liason
richting sexclusivity. De volgende filmuren zet hij de turbo aan. Het
blijft een fenomenaal acteur. Sommigen klaagden dat ie te 'lilluk' is o
Thurman en Pfeiffer het hoofd op te hol te brengen. Zij misten precies
het punt. Met de mooiste woordjes opent juíst de hork, de mooiste
hartjes. Totdat de vrouw toch de baas blijkt. Dan kan enkel moralisme
ons mannen nog redden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten