maandag 17 augustus 2015

Sitting Pretty

Een filosoof als babysitter, hoe zou dat zijn? In Sitting Pretty worden de kindermeisjes gek van het kroost. De suburban hel verzwelgt velen. Tijd voor Spartaans-stoicijnse logica! Eigenlijk was het nooit de bedoeling dat Lynn Belvedere een mán was, laat staan een wijsneus, maar laten we het toch maar proberen. Het is een aardig uitgangspunt voor een Mary Poppins-variant, al krijgen de kids uiteindelijk bar weinig aandacht. Wie weet is dat de crux! Clifton Webb speelt zijn rol met de uitgestrekenheid van Tati. Zijn pedante oneliners zijn ongeveer een half uurtje grappig: 'Intoxication is a form of escape, often sought by the mentally immature.' Stiekem is de chaos die aan zijn komst voorafgaat leuker. Zo is er een babysitter van zestien met een oogje op pa! De prachtige moderne mama Maureen 'O Hara wordt al jaloers, tot ze door pa Robert Young de mond wordt 'gesnoerd'. De twee kussen sowieso veel. Het valt op; in Hollywood kust men normaal enkel als er nog veroverd moet worden... Scenariotechnisch is de aanwezigheid van de dorpsgek een missertje. Hij is net als de filosoof een excentriekeling, en zijn typetje lijkt ook teveel op hem. Het probleem? Wij moeten de roddelaar haten en de filosoof bewonderen. Dat gaat wringen. Alsof dezelfde nare kunstjes wél mogen mits ze kunst opleveren. 'I merely made a friendly observation. Well, make it someplace else.'

Geen opmerkingen: