'Am I in a dorm room?' Valt er nog wat nieuws te minen met het Groundhog
Day-concept? Aan het eind van deze film was ik daar nauwelijks van
overtuigd, ondanks de leuke genre-setting (college!) en bijpassende
personages. Misschien had het scenario gewoon eerder met de meta-jokes moeten
beginnen. Nu bewaart men de expliciete referenties voor de slotgrap. Wat
als de personages al halverwege de film hun overwegingen op Bill Murray gingen
baseren? Nou ja, dat zou ook maar flauw postmodern worden,
waarschijnlijk. Happy Death Day scoort het best in de beginfase, wanneer
een studente heel vilein geïntroduceerd wordt als 'Kappa' girl. Frat
Boys krijgen tegenwoordig altijd 'shizzle', maar die meisjes kunnen ook
wat van hoor. Eén en al passieve agressie, de extralulligheidsmodus continu
aan. (En een small dick joke om het/hem af te maken). Dat is pretty girl
privilege in optima forma, zoals Theo Maassen laatst nog aanstipte in
een interview. Zo´n bitchy – ik kan alles maken – meisje, belandt tot
haar afgrijzen in bed bij een nerd. Niet één keer. Maar elke dag!College life wordt plots een hel voor de 'fine vagine'. Parodisch zit het script best slim in elkaar. En heel even wordt Happy Death
Day zelfs suïcidaal ethisch. Jezelf opofferen, om je dag beter te
beginnen. Da's iets nieuws. Toch? 'Earth to space bitch.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten