'Nation is a wall between men.' Van titel tot slotmededeling fascineert
deze Japanse docu grenzeloos. De cameracrew volgt de totale ontsporing
van een anarchistisch kruideniertje met een anti-hirohitaanse roeping,
iets dat op zichzelf al vloeken in de Japanse kerk is. De man gaat over
lijken. Bloedirritant en bezwerend rijdt hij met zijn beschilderde
dorpsgek-kar door het land. Een minuut of vijf lijkt dat nog
ongevaarlijk, een nar die sart; maar dan begint hij zijn mede-veteranen
op te zoeken, die met hem voor de Goddelijke Keizer in Indonesië
stierven, ergens aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Kenzo Okuzako
zoekt naar de waarheid. Wie executeerde een stel kompanen, en waarom? De
sfeer verkilt. Dit is een voorloper van The Act of Killing, en wat voor
een! De grijstinten zijn nog grauwer. Bleek weggetrokken mannetjes
onder dekens, stamelen 'dat hij de zielen met rust moet laten.' Ware
mister K.O. een Ophuls, dan had hij rustig nog een sigaret opgestoken.
Maar deze kerel staat erop, en slaat erop. Hij doet dingen die Frequin
niet zou durven. 'There's more proper ways to introduce yourself' De
'directe actie' resulteert in een geweldig Aziatische verwerkfilm. Gewelddadig goed. Met
elke buiging worden de verhalen gruwelijker, en de maatregelen van de
narcistische martelaar harder. Staalhard. 'That's a matter of opinion.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten