'Be in the room with me.' Wantrouw mensen die zeggen ergens een
bar te gaan openen. (Heeft iedereen zo'n 'Ik Vertrek'-figuur in de
familie?) Het zwarte schaap uit deze Amerikaanse indiefilm is
'parkeerwijzer' van beroep. Hij droomt van beter, maar zijn
gokverslaving blijkt een obstakel. Met een soulslijpertje op de
achtergrond, hoopte ik op een Killing of a Chinese Bookie. Een
donkerbruin crime-verhaal. Regisseur Swanberg (een mumblecore-expert)
houdt het liever kleiner. Veel komen we niet te weten over de Chinese
gokhallen. (Behalve dan dat je 'r zélfs daar uitgegooid kan worden.) 'I
mean, what are the chances.' Een California Split wordt het nooit. Ik
stelde me de kwaliteitssprong voor wanneer Joaquin Phoenix de hoofdrol
had gespeeld. Toch is dit een aangename film. De compulsieve gokker gaat
'on a high' op het vrouwenpad; en leert later dat de tweede date, de
real date is. 'What do you do for a living?' (Trouwens, ik heb een
dochter.) Beetje 'jammer', dat zijn liefde bloedjemooi is. Dat verpest het
realisme. De soundtrack strooit eveneens met schone 'aces'. Veel
secondhand songs, van die vergeten pareltjes waar je nauwelijks
licentie-rechten voor hoeft te betalen. Mijn recente soul-ontdekking Dan Penn ontbreekt, maar Peter de Leeuws groep Lion mag er wezen. Wat
bestaat er toch onwaarschijnlijk veel muziek. 'It's a storage business.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten