'I can always play in front of the mirror.' Vaders en zonen-films heb je
genoeg, maar broers en zussen? Een zeldzaam fenomeen. Misschien is het
gewoon te lastig. Deze poging van Paul Schrader strandt snel. Michael J.
Fox en niemand minder dan Joan Jett rocken hetzelfde mat-kapsel, en ze
spelen dan ook in dezelfde Ashbury Jukes-achtige pubrockband. Dat zet
Joan nog even in haar kracht, want voor de rest is het behelpen. Ook Fox
deelt mee in de malaise. Het scenario roept tussen de brulmuziek door
een paar 'kinderen of carrière'-kwesties op. (Bruce Springsteen hielp als
ervaringsdeskundige.) Elke working class muzikant stuit op onbegrip in
de familie. Waarom trouw je niet, en waarom loop je in duivelse kleren
rond? Keer terug naar de Heer! Joan doet haperend en wel haar beste rock
'n roll junkie, terwijl Fox langzaam voor de lieve vrede kiest. Hij
verlaat Schraders nachtleven, waarna zich een meer Laschiaanse moraal
ontvouwt. De afwasmachine heeft heel modern-symbolisch de familie
verknalt. Wat is meer bonding dan samen de afwas doen? Op dat moment
stapt mater familias Gena Rowlands naar voren. De breakdown-specialist,
tevens onbedoelde ster van de film, ze maakt 'r het beste van, maar de
imaginaire film die My Sister Patty zou heten, verdwijnt in de
gootsteen. 'They used to be called Sins, now they're just Problems.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten