vrijdag 6 juli 2018

The Babysitter

'I changed my mind bitch.' Bijna alle babysitter-films neigen naar male framed fantasies, google de posters zelf maar. Hop, daar gaat weer een shirtje omhoog. Deze Netflix-productie vormt geen uitzondering, maar toch niet helemaal op de manier die deze kijker verwachtte. Aanvankelijk lijkt er niets aan de hand. Een sukkeltje leeft in een wereld vol dorky humor, de ene witz nog geslachtsgedeeltelijker dan de ander. Het lichtpuntje van zijn bestaan? The Babysitter. Een strak gebotoxte Jessica Simpson-look-a-like. Every fourteen year old's first wet dream. Maar net als het een beetje sexy – of nou ja, lichamelijk – dreigt te worden, volgt een heel brute, en even zo fysieke wending. Tarantino! Natuurlijk. Je kan je inmiddels afvragen hoe de filmwereld eruit zou zien, zonder diens invloed. De man die het vlees snijdt heerst universal. Regisseur McG (een naam voor commerciële tijden) laat een team aan nationaliteiten opdraven om de knaap, politiek incorrect te fileren. Zo incorrect dat het soms wel weer grappig wordt. Natuurlijk biedt de Chinese babe van het stel onze jongen een cookie aan! Op één niveau blijft de film echter Amerikaans toch braaf. De seks. Wel constant zaadvragend kijken, maar intussen enkel zaad doden. Geen geknijp in doorboorde tieten, geen necrofilie. Een voor de hand liggende kans gemist. 'No dude's gonna motorboat these.'

Geen opmerkingen: