A Man of Integrity

'Mannentrots creëert problemen die alleen vrouwenintelligentie kan oplossen.' Alles zit tegen voor onze man uit Teheran, die naar provinciehoofdstad Rasht is verkast. Een plek groots in kleinzerigheden. Hij doet aan 'meloendoping', het meest unieke en vlezige detail van de film. Dat zorgt er wel voor dat iedere paar dagen de politie bij hem komt koekeloeren. En dat is nog maar het begin van de ellende. Zeker het eerste kwartier lijkt het scenario wel een absurd toneelstuk, of een klucht van Tsjechov. De Goudvissenkweker, zo had het ook kunnen heten. Dit is, uiteraard, een Iraanse film die het Westen bereikt, ofwel een anti-Iraanse film, van de makers van Manuscripts Don't Burn. Met de minuut zwengelt men aanklacht tegen het kafkaeske draaideurregelland steviger aan. 'God heeft voor alles een oplossing'. Het zou boeiender zijn geweest wanneer het scenario focuste op de echtgenote van Job, een een vrouw van stavast, met een eigen, baan, en een sensuele hoofddoek-uit knipoog op zijn tijd, terwijl de melk overkookt. (Zoals Tom Pintens al zong.) De film blijft stug bij de boze held, eenzaam in zijn grot, een nogal simpele, dubbelzinnig-metaforische plek. Intens kijkende mannen worden tot de laatste druppel uitgeperst. 'Het leven is te koop.'