Isle of Dogs

'I want my master.' Wes Anderson wekt ook in cartoonvorm hoge verwachtingen, Fantastic Mr. Fox was ten slotte uitstekend. De regisseur houdt het ook ditmaal bij viervoeters. De postmoderne vorm is meteen vintage Anderson. Plezier met voetnoten en bijsluiters. 'All barks rendered in English.' Taal blijkt zowel de kracht als het minpunt van de film. Door de Japanse setting moet Anderson – wil hij ten minste zuiver te werk gaan – voor live translation kiezen. Herhalingen in Engels. Dat verdubbelt het gelul, in een film die toch al overladen is met gebabbel. Diezelfde wordplay vormt echter ook zijn kracht. Lachen met 'My brother from another litter' en 'a bitch named Nutmeg'. In die laatste rol schittert de extra-hese, pepermunt-loze Scarlett Johansson. 'I'm not attracted to tame animals.' Een prominente rol in het (nogal slappe) verhaaltje krijgt ze helaas niet. We zien een gang of cisgender male dogs overleven op hun Elba. Visueel werkt de setting tot in de kleinste haarpuntjes. Vaak minimalistisch, als een Japanse print, maar ook met een Tsjechische avant-garde grauwheid. Het momentje van Anderson-melancholie komt echter niet. Misschien heeft hij daar dan toch een narratologische klasbak als Roald Dahl voor nodig. Ik hoopte nog op een gepeperd spaghetti-grapje. Genoeg vagebonden en een Lady aanwezig. Volgende keer poezen? 'I wouldn't bring puppies into this world.'