zondag 9 juni 2019
God's Own Country
'Don't talk wet, just get on with it.' Boven Is Het Stil, ook in Engeland. Gerbrand Bakker kan nog net geen royalties claimen. Goed, in zijn boek bleef het geloof ik bij een homoseksuele toespeling of twee, maar verder is de sfeer hetzelfde. Een boerderij met een sappelende zoon, worstelend met zijn aftakelende vader. De wuthering heights van het Britse zetten meteen de fysieke toon. Het blijkt de kernkwaliteit van de film, zoals het een plattelandsprent betaamt, denk alleen al aan het even Britse The Levelling. Het boerenbestaan leeft van slijm, spuug, en bloed. Een gat is een gat! De zoon met incestueuze Afrikaanderkop weet er wel raad mee, althans, in het plaatselijke cafe. Binding is wat anders. Bier vervangt zijn brein, daar kan zelfs ma niks aan doen. Tot er door pa's handicap een Roemeen moet komen helpen, een immigrant assistant uit de wereld van Bernard Malamud. Niet enkel knecht, maar vooral humane kracht. Lust wordt liefde, voor mice and men. Wat mij betreft had de film The Lamb's Coat geheten. Wat een onvergetelijke scene! De perfecte juxtapositie van keihard en liefdevol. Dat geldt toch minder voor de toch wat standaard top of bottom-oppositie, die het sap van de film steeds meer verandert in een aangelengd melodrama. Handicaps en handjobs. Behoeften in en om de hoeve. 'It's just your Johnny Boy.'
Labels:
films uit de jaren '10,
Francis Lee
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten