A Quiet Place

'You just need to rest now.' A Quiet Place vind de juiste 'pitch', maar weet niets met het idee te doen. Geen geluid mogen maken is op zichzelf al een horror-trope. Het wordt hier geradicaliseerd in een bijna hegeliaanse verdubbeling van zelfbewustzijn. Geen geluid mogen maken. Punt. Dus niet alleen op spannende momenten wanneer de schurk nadert, maar simpelweg nooit. Want geluid maken wordt in zichzelf een spannend moment. Een stel aliens lijdt aan een algemene misofonie. De oplossing lijkt mij dan simpel. 'What is their weakness', staart de kijker en de personages een hele film lang aan, maar slim toont (ha...) de film zich nergens. Qua 'type' apocalyps-prent zit het verder wel goed. Je hebt optel- en aftelfilms. Optelfilms zijn het leukst. Day 89. Day 483. Na de daad wordt alles altijd intrigerender in The Road-leegte, en die staat van primitieve regressie. Hier wordt een en ander beleeft door een gezin dat in geluidsdichte kelders zwoegt, totdat er weer iemand gegrepen wordt. Een goede straf voor concertbabbelaars! Over muziek gesproken. De makers falen opzichtig op dat vlak. De film had uiteraard nooit en te nimmer een Zimmeriaans pompende soundrack mogen bevatten... Wat een onwaarschijnlijke belediging van de kijker! Ik haakte definitief af toen moeder na een (stille!) flits-bevalling haar baby tot stilte probeert te manen. Dat kan maar op een manier lijkt mij zo. Haar jurk glijdt naar beneden, de baby aan de borst. Niets van dat. LOL, oeps. 'Too loud.'