BlacKKKlansman

'Robes and hoods are not included.' De timing kon niet beter. Vice maakte de fotorepo van het jaar. Wit haat zwart – wit wil dus daarom zwart kunnen blijven incorporeren, zodat 'zij' niet het alleenrecht op zichzelf zijn verkrijgen, een recht dat immers enkel en alleen wit heeft. In Amerika worstelen ze al 'duuzend' jaar met de rassenhaat. Spike Lee peurt al bijna even lang in de wond, dus hij lijkt de man voor deze bizarre film. Zwart wordt hier wit, om de haat van wit te bestrijden. Een whitewashing met een doel, met black power. Helaas moet er wel een 'echte' witman naar de Klan worden gestuurd, JD Washington hangt, enkel aan de telefoon. Zie daar de tragische 'grap' van de film. Eentje die nogal dunnetjes dik twee uur wordt herhaald. Black man kan white man doen. Doh, zou Foucault zeggen, dat is wat het heersende discours hem jarenlang heeft opgedrongen! De (hier helaas cruciale) whitey helper wordt vertolkt door Adam Driver, die zich tussen de redneckkks, eh, mengt. Hij loopt het gevaar, al wil het door een zekere sloomte en gladheid maar niet spannend worden. Je zou bijna verlangen naar Tarantino-schwung. Dat is de paradox van de film. Het plot schreeuwt entertainment, maar de boodschap blijft (uiteraard) bloed-serieus. De Trump dog whistles kondigen de grimmige aftiteling aan. Het ware gevaar. 'With the “right” white man, we can do anything.'