dinsdag 11 juni 2019
Juliet, Naked
'Things are pretty wild on the forum this morning.' Een guilty pleasure-komedie voor ons allemaal. En meteen een parodie op ons allemaal, dat zul je altijd zien. Voila, Juliet, Naked een minuutje of tien. Meteen met die Cameron Crowe-vibes. Een man orakelt over zijn held, stuck in the nineties. Zowel subject als object. De legende 'Tucker Crowe' is allang van de radar verdwenen, enkel een kleine schare fans komt nog bij elkaar op een fanpagina. 'Gather together to obsessively deconstruct...' Ik vond het uitgangspunt zo leuk dat ik daarna tachtig minuten romcom voor lief kwam. Al snel verandert Singles in Marrieds. De 'admin' heeft de perfecte baan (waarin hij The Wire hermetisch analyseert, een goede diss) en bovendien een prachtvrouw. Om haar gaat de film. Begrijpelijk, allicht. Rose Byrne weet van niets, iets te maken. Haar rol heeft geen inhoud, maar verkrijgt toch klasse. Ze begint een mail-romance met de 'Dude' Ethan Hawke, de Ster zelve. Met hem wordt het te sappy, teveel stardom, te weinig fan-dom. Maar toch, de makers serveren een Nathanael West-referentie, en het moment suprême blijft de hele (fever) pitch waard. Ware Badly Drawn Boy betrokken geweest bij alle pseudo-goede liedjs, dan was ik helemaal gesmolten. Geen vijf sterren dus, maar wel een gouden hart, en een gold star, voor wie dat interesseert. 'I'm extremely interested.'
Labels:
films uit de jaren '10,
Jesse Peretz
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten