Absolut Warhola

'Sometimes it works and sometimes it don't.' Vrolijke Slowaken wijzen de weg door het winterlandschap, op weg naar St. Andy. In een fenomenale visuele grap rijden de documakers per auto rond, op zoek naar de roots van Warhol, en plots wordt het van winter zomer. Alsof ze een jaar lang hebben gedoold. En nog altijd dat dekselse museum niet gevonden! Het lijkt Wachten op Godot wel. De beste docu's gaan altijd over iets anders dan ze suggereren. Over het Anders-zijn van de gypsies, bijvoorbeeld. Anders net als Andy. Dat dan weer wel. Dertig jaar na Pictures of the Old World is het op het Oost-Slowaakse platteland nog altijd armoe troef. De crew trekt langs de boerderijtjes, waar tandeloze zonen en nog tandelozere vrouwtjes aan de wodka zitten. (Als ze ten minste niet misgrijpen en gasoline naar binnen klokken.) De waterkoker smelt weg waar je bij staat. Stuk voor stuk excentriekelingen door omstandigheden, en net als bij Man Bijt Hond levert dat mooie verhalen op. Laat mensen iets anders verklaren, en ze verklaren zichzelf. Eigen talent eerst. Warhol zou het wel kunnen waarderen, denk ik. Driekwart film voelt als een ongedwongen bonusrondje, als een laatste geintje vóór de aftiteling. De wending die je wist dat zou komen, krijgt in deze context bijna iets liefs. 'No homosexuals have ever come from Miková!'