'De
mijne is beter en goedkoper.' Kut met peren-sequel op Schatjes. Kon
niet uitblijven natuurlijk. Een rondje om de villa, met een paar
wisselingen in gezinssamenstelling. Peter Faber is gelukkig gebleven,
anders had het helemaal geen zin gehad. Hij wordt hier op de huid
gezeten door echtgenote Dánny. (Zoals echtgenotes horen te
heten.) Mama de Belgische neemt wraak als bedrogen housewife, maar zo
vlak na Tetsuo ontspoorde het me allemaal niet genoeg. Aanvankelijk mag
Petertje zelfs in zijn mannenhok blijven zitten! Zijn dromen zijn enger
dan de realiteit. Van enig lijn in het verhaaltje valt toch al niet te
spreken. Soms is Mama boos, dan weer wat minder. Ik had liever een
crescendo gezien. Regisseur Van Hemert moet het vooral hebben van
technische kunstjes. Adelheid Roosen zingt dure opera! Van Hamert zelf
pingelt er een goedkope synth-soundtrack bij. De vreemde combi heeft
wel wat. Shots maken lukt in Eastman-color ook prima. Faber duikt verdwaasd
in een aquarium, dat werk. Hoe vaak kan een man zijn hoofd stoten aan
dezelfde steen? Héél vaak. 'Bouman kakschool!' Naarmate de film vorderde
kreeg ik het idee dat Van Hemert eigenlijk helemaal geen zin had in
actie. Hij wilde dansen op de wolk van de fame, en eindigt met een
NATO-musical. Zijn enige echt góed gestoorde idee. 'Nou moe, wat gebeurt
hier?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten