'She knows all the ploys, how to
get the boys, and I am not even dating.' Uiterst melige Londense variant
op My Sister Eileen. Al blijkt het hier na enige tijd om beste
vriendinnen te gaan... De setup is verder hetzelfde. De een heeft de
boys, de ander de gedachten. Redgrave en Tushingham leven zich uit vanaf
het moment dat de trein Londen binnenrolt. Het lijkt Zazie dans le
Métro wel, zo hysterisch. Doebedoebedoe! De helft van de scenes sterft
in anarchisme. Miss Peper en Miss Zout strooien met voedsel en iedereen
ziet ze vliegen. Omdat dit de sixties zijn, belanden de twee wél in een
foute club – waar My Sister Eileen slechts op hintte. 'I don't like that
fellow, he makes me quite glad I am just a pussy...' Arme, kleine Tush
kruipt vervolgens als Pink Panther rond om haar gigantische vriendin uit
grijpgrage mannenhanden te redden. Engelse heren van middelbare
leeftijd denken maar aan één ding, weten we uit Julian Barnes romans.
'And it will be just like you're the nanny'... Zelf vond ik de scenes op
straat het opwindendst. Het is niet eens zo dat de dames toen beter
gekleed waren, maar voor het eerst mochten ze alles, zélfs zich sexy
voelen. En dat zie je. Voeg daar nog een lukraak rondje mediasatire aan
toe, en het dak gaat eraf. Austin Girl Powers style. Consumeren tot je
belletjes ziet. 'Direct Action, the perfume with a provocative aura.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten