donderdag 17 augustus 2017

Monsters Inc.

'There's nothing more toxic or deadly than a human child.' In de jaren negentig verdrong Pixar Disney van de kinderfilm-troon. Ze werden prompt door hun steenrijke concurrent 'opgekocht', zoals dat gaat. Het voelde toen oneerlijk, maar hoeveel spannender bakt Pixar ze nu werkelijk? Met Monsters Inc. bereikten ze het niveau van Inside Out in elk geval nog niet. Hoeft ook niet. Vanaf de gouwe ouwe Pink Panther-intiteling zit de swing er goed in. Ook dankzij Randy Newman, die eindelijk zijn familie-Oscar kreeg. Ik had om die reden nog wel wat meer liedjes gewenst. Monsters Inc is echter een babbelige film. Het scenario haalt alles uit een paar malle ideeën. Monsters die kinderen bang maken, om zo energie voor hun Monstropolis te minen. De ultieme vileine stunt zou dan toch zijn, als ze erachter komen dat psychologische oorlogsvoering beter werkt dan het 'vloer is lava'-werk. Zover komt het niet. De wollige John Goodman ontdekt samen met wisecrackende sidekick Billy Crystal de vader in zichzelf. Gesjouw met een kind. Two monsters and a baby. Het gevaarlijke beest checkt nu the closets in plaats van ze te bezetten. 'See, no monster in here.' Een typisch tekenfilmhoogtepunt vormt het meta-kijkje achter de 'schermen'. Soms lijkt elke animatie zo'n hemelse Plek van Alles te bevatten. En ja, dat voelt goed. 'There's more to life than scaring.'

Geen opmerkingen: