'I'd like to hear more of your revolutionary
concept.' De good ol' lefties van Amerika, ze verschillen in niets van
hun internationale kameraden. Splinters en splitsingen. Hun discussies
verzacht met de cynische humor van gestaalde kaders. Honderd man in een
achterafzaaltje zullen de wereld niet veranderen. Het is eigenlijk al
heel wat dat Hollywood het verhaal durft te vertellen. Op de rand van de
seventies kon dat nog net. Warren Beatty regisseerde, en speelt de
hoofdrol. Hij heeft ambities. In een iets te vlotte, kijk mij eens
progressief doen raamvertelling, doorsnijdt hij het drama met 'The
Witnesses'. Oudebesjes die er écht bij waren. Zij verkondigen rake
teksten. 'Iemand die altijd maar de wereldproblemen aanpakt, heeft er
zelf geen, of weigert zijn eigen problemen onder ogen te komen.' Toch
worden de onderbrekingen wat hinderlijk. Ze vormen een avant
garde-geintje, in een verder brave historie, vol dure beelden en
goedbetaalde namen. Nu wáren de commies natuurlijk rijkelui met een
hobby. Redford en Streisand toonden het eerder al in The Way We Were –
een vergelijkbare NY Times hit. Er is maar één ding dat Reds kan redden.
Rusland. Rokerig en mistig verschijnt dáár de hoop op
magie. De blijdschap die de Revolutie kortstondig bracht, echoot tot in
Amerika. Jack Reed was erbij. 'If you walk out on it now, what's your
whole life meant?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten