zondag 20 augustus 2017
My Fair Lady
'Condemned by every syllable she utters.' De favoriete film van iedere
taalwetenschapper? Professor Higgins heeft in elk geval een
uitspraak-obsessie die men normaal enkel bij linguïsten en VPRO
brievenschrijvers aantreft. De man is een kei in het geolokaliseren van
accenten. Ook Aalsmeerder bloemenkwekers zullen My Fair Lady trouwens
best kunnen waarderen. Regisseur Cukor liet een waar bloemencorso op de
sets los. De looks zijn (mede daarom) om door een ringetje te halen.
Barok en eloquent. Elke dollarcent van het budget benut voor nog een
versiering, nog een 'prop', en een nog beter ingerichte kamer. Prévin
doet de rest met een magische orkestratie. De musical bruist zo van
allure, zonder de retorische observaties en snedigheid van Shaw te
verliezen. 'Have you ever met a man of good character when women are
concerned?' Higgins heeft als patriarchale moralist iets Randy
Newman-grappigs in zijn misogynie. Samen met zijn
vriend 'de kolonel', zet de confirmed bachelor zich aan het
Pygmalion-project. Audrey is de klos. Miss 'How do you Dolittle wordt
becommentarieerd en geconditioneerd door 'Bert & Ernie'. Voor haar
eigen gevoelens maakt de film – net als de trainers – weinig ruimte.
Gelukkig mag ze verbaal wel eigenzinnig besluiten met een Wittgensteinse
waarheid. 'Don't talk at all. Show me.'
Labels:
films uit de jaren '60,
George Cukor
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten