'Neither of us would do very well without her.' De vrouw. Drie vrouwen.
Kelly Reichardt moderniseert de seventies-Altman (en die van Short Cuts)
in deze weidse exploratie van de problemen der vrouwen. Ik wilde eerste
'kleine problemen' opschrijven, wat ook al iets zegt. Een tikkeltje
inspiratieloos kiest Reichardt voor drie nagenoeg on-verbonden
segmenten. Voor mij een teken dat er net geen synthese uit haar pen
vloeide. Niettemin is in alledrie de segmenten wel wat moois te vinden. Haperende
levenslessen. Het eerste segment toont hoe de vrouw altijd maar door
mannen 'voor het blok wordt geplaatst'. Ze moet alles oplossen, zonder
hier ooit de credits voor te krijgen. Het leven overkomt advocate Laura
Dern. Tot aan een gijzeling toe. De plot-elementen worden kleiner in
segment twee. Daar woont Michelle Williams, hoogblond en tanig, in een
Beyond Sleep-tent, het familiehuis moet namelijk nog gebouwd worden.
Ondertussen bitst iedereen op mama. Uiteraard. Eenzaamheid blijkt het
theme van de film, die me steeds meer ('MORe') aan Manchester by the Sea
deed denken. Die verkouden in bed scene, de hele tijd. Het mooiste
heeft Reichardt voor het laatst bewaard; Kirsten Stewart en Lily
Gladstone vormen een fascinerend ongemakkelijk paar. Afgewezen vriendschap
is nog erger dan een afgewezen relatie. Een perfecte kortfilm. 'I don't think we know
anything.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten