maandag 20 augustus 2018
The Walker
'I didn't know which way to turn.' Hoe
meer vreemde geldschieters, hoe groter de kans op een bizar werkje.
Paul Schrader doolt al jaren door filmniemandsland, als een Light
Sleeper zouden we flauw kunnen grappen. Dus dan dit maar, moet hij
hebben gedacht. Met geld uit India en the Isle of Man pende hij een
politiek moordmysterie. Recht uit de slur- and slangenkuil waar ook
Tennessee Williams woont. Is whispering Washington de meest zuidelijke
stad van het noorden van Amerika? Of neigt dat naar imagologisch
racisme... In elk geval zal niemand ontkennen dat de handjeklap er welig
tiert. 'Walker' Woody Harrelson schmiert er aardig op los als
homoseksueel oliemannetje. Met snor, uiteraard. Hij is beter dan Matt
Damon in vergelijkbare exercities. 'I need a dirt fix.' De thema-song
van de king of style, Bryan Ferry, helpt hem een glibberig handje. Voor
de looks lijkt Schrader naar The Letter van Wyler te hebben gekeken.
Schaduwen van luxaflex vallen veelvuldig in. Jammer genoeg is de
editing matig, en het cruciale scenario van Soderbergh-niveau. (Vandaar
die Matt Damon-associatie.) Iets teveel hardop gestelde (mis)leading
questions. Maar wie weet vormt dit stiekem nog best een realistische blik
van Amerikaanse politiek. Trump is daar naast het logische gevolg,
simpelweg ook een degeneratie van. 'I'm not naive, I am superficial'
Labels:
films uit de jaren '00,
Paul Schrader
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten