'Het is de ideale positie voor
de bioscoopbezoeker.' Mensenhater Godard waarschuwt van tevoren voor een
fragmentarische film, maar in feite maakt hij het de kijker
gemakkelijk. Voor zijn doen dan! Dichter bij een Bertolucci zal
'JL' niet vaak gekomen zijn. Puur Tumblr-plaatjes-fetisjme. Een echte
seksfilm (zonder seks). Anderhalf uur lang bekijken we een kindvrouwtje
met een hoofd als een hartje. Godard houdt echter vooral van haar
vlekkeloze rug. Eindeloos wordt Macha Meril ge(n)aaid, door haar amants:
een piloot-echtgenoot en de acteur-lover. Overspel maakt mensen kinky.
(En het levert ook nog een rake okselhaartheorie op, voor de echte
liefhebber.) De dame zelf houdt het glad, ongetwijfeld beïnvloed door
middlebrow-verveling – mensen met teveel tijd voor teveel gesleutel.
Shoppings en spulletjes, niemand ontkomt aan de macht van de
Reclamefolder. Zelfs Godard niet, vond ik. Zo blijft het verschil tussen
la femme als 'beaute comme idee' en een lustobject, hier een slank
lijntje. Intrigerend modernistisch voelt dan weer wel de auschwitziaanse
(!) onderstroom. De raison ardante zoemt op de achtergrond mee. Kop in
het zand, schuld bestaat nooit in het Nu. Vandaag de dag denken we aan
het juiste slipje, het uniform van de massa. Zolang je maar voor De Daad
de handen wast, kan er niks gebeuren. 'Vous le fermez avec deux doigts!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten