Crime Wave

Ik blijf genieten van die noirs. Crime Wave is ultrakort en ultradegelijk. Had een klassieker kunnen zijn als het hoofdpersonage (Gene Nelson) net wat meer vorm had gekregen. Hij ondergaat alles gelaten en heeft net zoveel pech als die Job-versie van de Coens. De voormalige crimineel is terug op het rechte pad, met huisje, boompje, vrouwtje én lieve parole officer die 'm in de gaten houdt. Maar hij wordt 's nachts wel erg vaak gebeld door gangsters die hem voor klusjes willen. En dat kan niet goed blijven gaan. In de opening zien we al een fraaie naturalistische pompstation-overval, zoals alle beelden prachtig zijn en de locaties echt. Een van de overvallers crasht letterlijk en figuurlijk bij hem thuis. Dan moet ons hoofdpersonage wel gaan samenwerken met de overgebleven twee mobsters. Dit is allemaal leuk en aardig, maar de held en 'eerst-gebillde' van de film is een fantastische cop you love to hate gespeeld door Sterling Hayden, ooit ook Johnny Guitar, die hier supervilein alles uit de kast haalt, continu malend op tandenstokers. Het is jammer dat het einde wat laf is, de agent kan niet slecht blijven natuurlijk. Ook beginnen er gaten te vallen in het gangster-plan. De opperschurk zegt dat ie al zeven jaar aan de heist werkt, maar hoe kon hij toen weten dat Nelson dan níet in de gevangenis zou zitten én de beschikking had over een.... vliegtuig!