Soy Cuba

De linkse Triumph des Willens zeg maar en daar zag het de zeer fraaie eerste 45 minuten niet echt naar uit. Het Sovjet-team dat deze film in Cuba schoot heeft werkelijk fenomenale plaatjes gemaakt, bijna expressionistische cameravoering, veel lage hoeken en een maalstroom aan couleur locale, in eerste instantie haast zonder plot. Amerikaanse toeristen in Cuba aan de wandel en dans met hoeren, het lijkt werkelijk wel Cassavetes! Daarna begint echter het propagandagehalte zo'n beetje per minuut op te lopen. Amerikaanse militairen gelegerd op Guantanamo gedragen zich als varkens, Batista politie agenten líjken op varkens. Het is tijd voor Rrrrrrrrevolucion. Wij zijn allemaal Fidel! Op de korte termijn was die revolutie een mooie stunt en goed voor het land, dunkt mij, maar je vraagt je inmiddels af of het op de langere termijn niet beter was geweest als die Amerikaanse marionet nog even was blijven zitten. In elk geval lijkt Cuba tegenwoordig nog altijd op het Cuba wat hier in het begin wordt geschetst. Inclusief mooie jongedames in een indrukwekkende (en beroemde) zwembadscène. Die op YouTube zelfs met Lego wordt geparodieerd.