Grosse Pointe Blank

Gruwelijk lelijke titel natuurlijk en ook nog een flauwe woordgrap, want het hoofdpersonage is een seriemoordenaar die Blank heet. (En terugkeert naar zijn geboorteplaats Grosse Point) Grosse Pointe Blank is een zwarte komedie/farce die in wat flauwe geweldsgrappen uit de bocht vliegt. Een beetje in de categorie Into the Night en Desperately Seeking Susan. Het enige probleem is dat daar de hoofdpersonages dingen overkomt, terwijl het hier dus om een seriemoordenaar gaat. Deze wordt gespeeld door John Cusack, die ook meepende aan het script, co-produceerde en zijn halve familie liet opdraven. Daarvan schittert met name Joan Cusack, die zeker in haar eerste scènes hilarisch is, als zijn trouwe assistent op afstand. De twee zijn perfect op elkaar ingespeeld. Wat een vrouw. Cusack heeft een assignment back home, wat hij dan mooi kan combineren met een high school reunion en het opzoeken van een oude vlam (Minnie Driver). Die laatste werkt bij een radio station, iets waar de sappige soundtrack van de film ook wel wat weg van heeft. Iedere tien seconden een ander liedje. Het lijkt eerst een beetje teveel van het goeie, maar met Guns 'N Roses, Faith No More's We Care A Lot (ik dacht eerst de B52's) en die ultieme high school schuifel-deun van Pete Townsend wordt het toch echt leuk. Net zoals de uiteindelijk toch wel amusante film, een echte guilty pleasure. Zo krijgt Cusack op die reünie een baby in zijn handen gedrukt, waarna de twee een hele tijd scheel naar elkaar staren. Leip!