donderdag 19 augustus 2010
The Last Wave
Knowing, maar dan met aboriginals i.p.v. buitenaardse wezens! Bizar en tegelijkertijd geniaal idee van Peter Weir, maar of het slim was om de mystieke angst voor deze natuurwijze sjamanen bij zijn blanke landgenoten aan te wakkeren? Heb het gevoel dat de achterdocht bij blanke Australiërs groter is dan bij bijvoorbeeld blanke Amerikanen voor indianen... Waar zou dat nou door komen? Misschien hebben de Amerikanen er gewoon meer uitgeroeid, terwijl de indianen ook gewoon stevig verzet boden. De aboriginals zijn schimmiger, zij nemen wel wraak in dromen, zoiets. Dat doen ze ook hier, als ze beginnen op te duiken in het gedachten en het leven van een advocaat, die na een moord een groepje aboriginals moet verdedigen. Dat is geen gewone moord natuurlijk, het is een voorteken van een grote ramp. Andere voortekens zijn nog duidelijker, zo regent het kikkers! Dus daar had PT Anderson dat idee vandaan. Duistere, broeierge sfeer, met intens spel van de totale cast, waaronder de ultieme film-aboriginal Gulpilil. Jammer dat het einde (als de apocalyps of the rapture of wat dan ook dan toch lijkt te komen) het niet bij geluid laat, maar ook nog wat beelden laat zien. Het getergde gezicht van de advocaat zei daarvoor alles al.
Labels:
films uit de jaren '70,
Peter Weir
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten